Caulet(-de-roucas)
Brassica repanda subsp. saxatilis
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Chou des rochers.
Descripcioun :Lou caulet-de-roucas se rescontro sus li cresten de colo roucaiouso d'auto Prouvènço. Es uno planto raro, endemico de Prouvènço. Tóuti li fueio, verdo, lusènto e proun descoupado soun en rouseto. En mountagno s'atrovo la subsp. repanda qu'a de fueio quàsi pas descoupado. La boudousco, proun longo (< 5 cm) èi larjo e aplatido, alor que lou bout formo d'un cop un benc. La planto èi marcado sus la listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).
Usanço :Lou caulet-de-roucas èi manjadis coume tóuti li caulet fèr, pamens es uno planto proutejido adounc de pas acampa.
Port : Erbo
Taio : 3 à 20 cm
Fueio : rouseto
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Brassica
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,2 cm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço
Abriéu à juliet
Liò : Tepiero seco
- Cresten venta
- Marlo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Brassica repanda subsp. saxatilis (DC.) Heywood, 1964
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )